Monday, April 12, 2010

he's gone.

im trying 2 be hepi.
im trying 2 be strong as i could.
x ade pekdahnye
sy menangis n bersedih
hanya kerana lelaki tersebut.
hanya kerana sy sukar utk terima hakikat dia.
hanya kerana dia bahagia dengan keputusan dia sekarang.
betapa peritnya utk sy lalui semua ini.
sehingga sy rasa lemah.
dan jatuh.
seperti terjelepok jatuh ke bumi.
seperti tersungkur tertimbus tanah.
saya tahu
saya harus akur.
saya harus terima.
saya harus redha.
dengan dugaan dan ujian ini.
tapi, tolong bagi sy ruang
utk sy tenangkan hati sy.
utk sy bermuhasabah apa kesalahan yg sy buat.
sehingga dia terpaksa langgar janji kami sebelom ini.
ermm..
sy tidak mahu menda ni berlarutan dlm hidup sy.
sy tidak akan biarkan ia mengalir seperti air terjun yang sedang melalui celahan anak2 batu..
nampak tenang mengalir.
tapi, sangat sukar utk tempuhi..
sy tahu..
sy xperlu fikir menda2 cmni..
sy kena campak ia jauh2..
seperti sy melontar batu ke dalam laut.
yang tidak mungkin akan timbul lagi.
but i feel its really hard..
coz its haunting me at all.

ermm..
a big thankz 2 my bezfren..
encik rushdy n miss nasikah..
4 being a gud-bez-patient listener n motivator 2 me..
tanpa korang, mungkin sy akan rasa down sgt2.
mungkin sy hanya berdiam diri dan menutup mulut.
seperti orang yang tidak ada tujuan.
sebab sy sangat3 sedih n buntu..

i juz got a msg from my precious, miss nasikah
tenx dear..
really2 appreciate it!

masa pasti berlalu bersama cerita semalam..
tapi tentunya ada kenangan yang kekal dalam lipatan sejarah.
namun jangan sesekali biarkan kenangan itu membelenggu diri kita..
hakikatnya semalam sudah terlalu jauh ditinggalkan..
sedang hari ini dan esok masih tiada kepastian..
jadi, berusahalah untuk bangkit.
sesungguhnya hanya , kita yang dapat mengubah diri kita sendiri..
bukan orang lain
apatah lagi kenangan yang lalu.

insyaAllah. God willing..
i can!!

No comments:

Post a Comment